Bu kılıf her zaman kaplıdır, ne kadar sıklıkla sertifika kaybedilmemiştir. Though no generation believes there's Nothing Left to learn, every generation unconsciously assumes that what been defined and accepted is (probably) pretty close to how reality will be viewed in perpetuity. Ve kurs, zaman uyumu. Ideas shift. Opinions invert. Tohumlandıktan sonra makul olan şey saçma gelebilir, modern perspektifler tarafından değiştirilmiştir, hatta daha fazla geri dönüşü olmayan ve güvenli hissedersiniz – until, of course, don't. Ancak What If What Wrong? Çağdaş dünyayı uzak macun olarak gören kişilere görüneceği gibi görselleştirir. Chuck Klosterman, basitliğinde profound olan soruları soruyor: Yer çekimi anlayışımız ne kadar belirliyor? Zaman anlayışımızdan ne kadar emin olabiliriz? Bugün rock müziğinin tanımlayıcı hafızası ne olacak? Rüyalarımızın içeriğini ciddi bir şekilde nasıl görmeliyiz? Televizyonun içeriğini ciddi bir şekilde nasıl görmeliyiz? Tüm sporlar heyecan için mi hedefliyor? Çağımızın en büyük sanatçısının şu anda bilinmemesi mümkün mü (veya – daha garip sessizlik – yaygın olarak biliyor, ancak tamamen saygısız) mı? "Overrate" democracy olduğumuz mümkün mü? Ve en çok rahatsız edici, bilginin sonuna ulaşmamız mümkün mü? Geniş bir nesne ve subjective problemleri ile kinetik olarak slingshotting ancak What If What If Wrong ? Çeşitli yaratıcı düşüncelerle röportajlar yapıldı – George Saunders, David Byrne, Jonathan Lethem, Kathryn Schulz, Neil deGrasse Tyson, Brian Greene, Junot Díaz, Amanda Petrusich, Ryan Adams, Nick Bostrom, Dan Carlin ve Richard Linklater, among other – inters. türüne göre dokuma yüksek telli mizah ve geleneksel olmayan analizlerden sadece Klosterman nefes almayı başarır. Bu seemingly impossible achievement: Bilmediğimiz şeyler hakkında bir kitap, eğer biz did. Şimdi nasıl yaşadığımız hakkında, "şimdi" geldikten sonra "onlar".